Beni kelimelere beni kendime küstüren o şeytani varlık bütün özgürlüğümü aldı benden. Şeytan, çünkü haksızdır. Hırsızdır. Tecavüzcüdür. Yazmak istiyorum, kendimle savaşmadan, gururum beni hor görmeden. Yazmanın beni küçük düşüreceğinden korkmadan…Acı bir bedeli olmasaydı cümlelerin böylesine hayat buluşunun. Sevgi hiç karşılaşmasaydı korkunç bir varlıkla.
Hayatın hiçbir yerinde, hiçbir kimsede kara ruhlar erişemeseydi sevgili yüreklere.
Bir yer düşlüyorum şimdi. Bir deniz kenarı olsun. Deniz hep deniz hep deniz… Suların sesi bütün benliğimde çınlasın huzurumla. Kokusu içimde sarmaşıklar gibi sarsın. Ve ben orada kavuşayım bir dosta. Ay gece için neyse benim için de o olan benim dostuma. Ayım, açılmamış bir gonca gülüm olsun bana sahiden. Bütün içimi dökmekten hiç pişman olmayayım sahiden. Çürümesin, gömülmesin içime. Gerçek olsun yaşasın ve can versin bana. Sahiden. Bütün sevdiklerim o çıksın. Çektiğim bütün acılar bedel olsun, iyileşeyim. Bir hiç olmasın. Yıllarım, yaşlanışım geleceğimin, güzelim günlerin tatlı kanatları olsun sadece. Bir kayıp değil. Her biçimde sevdiklerim binlerce gül olsun bana dalıyla yaprağıyla… Yüreğimde çıkan yangınlar, o kalbimi bir çağ gibi uzun yakan, acıtan; karşılığı olsun dostluğumun ve sevgimin. Kuşlarla bir sanayım kendimi, kıyılarında tutsak kaldığım, arandığım o denizler işaret olsun kavuşmama… Gecelerim rüyalarım, gündüzlerimden başka bir hak edişim olsun.