Yerin yedi kat dibi, göğün yedi kat uzağı… Bilinmeyen volkanların, en  coşkun ateşlerinde… Okyanusların derin oyuklarında… Bilmiyorum, habersizim.

Nefessizliğin ardından çekilen bir muhtaç nefes gibi… Bir müziğin sesinde… Bir şiirin kelimelerle bezenmiş cümlelerinde…Bilmiyorum habersizim…

Sanki her şey yok gibi, dünyanın neyinde, varlığın neresinde, sanki alaylı, kötücül bir şaka gibi… Geride ne kalacak, bir yazık mı, bir değer mi… Bilmiyorum.

Ben, artık olmadığım zaman, anlamlı şeylerin, anlamsız kalmasını istemiyorum. Bilmediğim bir dünyadan ummaktan önce, bildiğim bir dünyanın haklılığını ve gücünü görmek istiyorum.

Bilmek istiyorum yaşadıklarımın yansımalarını… İnanmaya ve güvenmeye ihtiyacım var, verdiklerimi, ben de almak istiyorum…

Boşu boşuna olmasını değil, belirmesini ve görmeyi istiyorum.

Hiç izlemedim, ömrüm boyunca haksız hiçbir şey istemedim. Bilindiğim gibi bilmek istiyorum. Bunlar hep kimin yüzünden, o suçluyu bilmek istiyorum.